Unha historia real da vila

afaga alzheimer relato unha historia real da vila

María Alceira Ferreira Soliño cóntanos unha historia que sucedeu fai xa 50 anos no municipio de Baiona. Ela era profesora e tiña un alumno moi complicado polo seu pouco interese nos estudios. Sen embargo, ela conseguiu despertar o seu gusto polo aprendizaxe e cambiaría a vida do rapaz para sempre.

Este é o relato:

Unha historia real da vila

Gustaríame contar un feito que sucedeu fai cincuenta anos no municipio de Baiona. Daquela só existía o colexio de Cavaterreña. Eu chegeui de Montevideo donde a educación estaba a anos luz, e comecei a dar clases para obter o certificado de mariñeiro (daquela era o único no que se podía traballar na vila).

Un día veu as miñas clases un alumno moi complicado; estaba no que daquela era cuarto curso (inda que o pasaran de curso por idade, non por coñecemento), era o típico rapaz que sempre se sentaba na última fila e non facía caso o que dicía o profesor, que para el falaba en chino.

Era un rapaz orfo, que non tiña apoio de ningún tipo. Pouco a pouco fun conseguindo que se interesaxe por aprender. Cada vez ía aprendendo máis e mostrando máis interés, a súa mentalidade cambiou ata o punto de que quiso facer bacharelato. O seu obxetivo pasou a ser o de converterse en inxenieiro na escola naval. Foi o sur do país, e comezou o primerio curso alí. Cando volveu de vacacións, abrazoume e contoume o contento e agradecido que estaba. Por desgraza, inxustizas que ten a vida, foron as súas últimas vacacións….unha cruel enfermidade levouno de este mundo. Pasaron moitos anos daquel feito, nin tan sequera recordó moi ben o seu nome… pero recordó os seus ollos cando entendeu por primeira vez que podía aprender e que lle gustaba o que aprendía.

Deixar un comentario

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *

Scroll ao inicio