Galego
Español
English
‘O meu pai está completamente só no medio dunha habitación sen paredes. A escuridade envolve cada recuncho, polo que é incapaz de discernir onde empeza e onde termina a estancia. […]
A pesar dos meus esforzos, o cadro continúa brillando con intensidade por baixo da tea. A súa existencia é demasiado importante, polo que resulta practicamente imposible de esconder,…’
Un relato sorprendente, emocionante, impactante,…
Escrito por: Sandra León Montagut
Hermoso cuento! Estaba investigando sobre monstruos devoradores de recuerdos para un texto propio y llegue hasta esta pagina.
Felicitaciones!
Muchas gracias por tu comentario! Realmente es un relato muy bueno! Un saludo.