Esa mañá abrín a caixa de correos coa mesma desgana de sempre, sabendo que a súa estreita boca metálica só engulía facturas e avisos do banco […]

Pero a sorpresa e a alegría foron aínda maiores. Unha carta túa desde o ceo! O sobre con publicidade, e o selo franqueado daqueles que separabamos poñéndoos en remollo os fins de semana. Na túa liña de austeridade! Xenio e figura ata na altura! Este é un extracto do relato ‘Carta do máis aló’, finalista na categoría Orixinalidade do II Concurso de relato curto sobre Alzheimer ‘Nun Recuncho da Memoria’.

Autor: Alberto Díez Domínguez.

Ler o relato

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *

33 + = 39